M E N Ü |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nasıl oluyormuş bir gör
Hiç bir rahat değil umurunda
Güzel sohbetler,arkadaşlarında
Yalnızsın,kimsen yok etrafında
Kanadı kırık kuş misali
Dönüp duruyorsun kendi etrafında
Avluda ki hava bile
Dışarıdan farklı gibi
Özlüyorsun bir ağaç
Bir kaldırım taşı görmeyi
Uzatıp ellerini dokunmak istiyorsun
Neye olursa olsun
Karabasan gibi kalıyorsun
Ve ağlıyorsun
Gözler yaşlı
Yaşlar boncuk,boncuk
Yetmiyor ne mektuplar
Ne de görüşte yirmi dakikalar
Camın arkasındasın
Karşındakinin,
Teni bile belli olmuyor
Parmak izlerinden,ışıktan
Ve ağlıyorsun
Gözler yaşlı
Yaşlar boncuk,boncuk
Hadi ağlama göreyim,
Ben ağlıyorum.
Erkeklerde AĞLARMIŞ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|